Archief
"Hoe hoort het eigenlijk?"
10 juli 2017
Ik weet eigenlijk hartstikke goed dat ik niet moet toegeven aan mijn eetstoornis, en dat er juist naar luisteren uiteindelijk mijn dood zal betekenen. Ik weet dat je voeding nodig hebt om te overleven. Niemand kan uiteindelijk zonder eten dus ik ook niet. Je wordt niet zo snel dik van eten......
"Niet ernstig genoeg?"
6 juli 2017
Zoals al eerder in mijn blog beschreven, ontwikkelde ik anorexia op vroege leeftijd, wat later omsloeg in een heftige vorm van boulimia. Na veel jaren (half-afgemaakte) behandelingen, terugvallen en weer behandelingen leek het wat beter met mij te gaan.....
"De monsterlijke veldslag"
7 mei 2017
Ergens naar verlangen, iets dat je in het verleden zoveel pijn heeft gedaan, iets dat niet alleen mezelf, maar ook de mensen om me heen zo kwaad, bang en verdrietig heeft gemaakt... Hoe kan dat verlangen op sommige momenten terug zo groot worden dat het je gek maakt?
"Boulimia, wat heb je gedaan?"
3 mei 2017
Na mijn eerste opname, op 16 jarige leeftijd, was ik na 6 maanden klaar met mijn therapie. Ik voelde me okay en was er 100% zeker van dat dit mij nooit meer zou overkomen.
Toen, ongeveer een klein jaar later.....
"Verwachting"
25 april 2017
Mijn hoofd voelt licht, alsof ik er niet meer bij ben. Tegelijkertijd voelt het zwaar, als het hoofd van een baby dat het nog niet zelfstandig kan dragen. Ik voel kleine schokjes in mijn hoofd en zie sterretjes. Mijn zicht wordt troebel en ik voel mijn lichaam trillen. Ik word misselijk en heb het gevoel dat ik moet overgeven.....
"Boulimia is de sleutel"
11 april 2017
Soms, als het weer zover is, en ik een eetbui voel opkomen, dan word ik kwaad op mezelf. “Nu niet, niet nu, het komt nu niet uit”. En dan gaat het fout. Ik graai naar eten, alles wat eetbaar is, trek ik uit kastjes, lades en trommeltjes. Brood, koekjes, snoep, chocola, ijs en chips, alles wat maar een beetje waarde heeft prop ik naar binnen......
"Het porseleinen masker"
28 maart 2017
Continu op zoek naar bevestiging. Ik dacht dat ik saai was en dom. Dat was voor mij een vertaling van de gedachte: ik ben niet goed genoeg. Ik zocht aandacht van mannen. Ook tijdens de avondjes uit. Ik kom jou af en toe tegen in de discotheek waar we samen heen gaan, en je vriendinnen. Iedereen lacht om mij, omdat ik zo gek dans.....
"Alles moest light zijn, anders raakte ik in paniek"
22 maart 2017
Toen ik stap voor stap het grote aantal light producten afbouwde dacht ik een verandering in mijn stemming op te merken. Zoetstoffen zijn gewoon puur gif.....
"Het schadelijk type"
16 maart 2017
Ik herinner me dat je naast me zat, in de auto. Ik lag met mijn benen op jouw schoot, geloof ik. Ik kan me herinneren dat ik heel erg moest huilen. Ineens, zo maar. En ook dat ik heel erg moest niesen. Later bleek dat dat een teken was dat mijn lichaam uit alle macht probeerde om mijn hart kloppende te houden......
"De Hypokaliëmie"
15 maart 2017
Aan mijn jongere zusje, Esmee: Ik kan het niet. Ik kan niet vertellen over mijn opname. Jouw geschetste beeld en bijgevoegde woorden maken me week. Ik moet huilen, voor het eerst. Alles komt naar boven.
Op een ochtend voelde ik me niet zo lekker.....
"Puberstroop"
13 maart 2017
In mijn beginnende puberteit kreeg ik door alle nieuwe gevoelens die ik moest verwerken, enorme eetbuien. Dat begon eigenlijk onschuldig, en heel geleidelijk aan werd het een levensomvattend probleem voor me. Het begon ’s middags uit school.....
"Een droeve geest"
8 maart 2017
- Aan Esmee, mijn zusje -
Ik had het koud. Ik had het altijd koud. De dingen die ik deed omtrent eten, ergerde jij je aan. Als ik mijn eigen gesmeerde cracker meenam, werd jij vervelend. Als ik eten van mama aannam en ergens anders verstopte dan in mijn mond, zag jij dat.....
"Ik haatte mezelf"
26 februari 2017
Mensen vragen wel eens hoe mijn eetstoornis begonnen is. Ik zeg dan vaak zoiets als ''Ik begon met af en toe lijnen en die periodes werden steeds langer en het lijnen werd steeds strenger.'' Veel mensen denken dat je op dat moment al weet dat je een eetstoornis hebt, maar vaak is dat niet het geval.....
"Berlijn en de derde klas"
12 februari 2017
Ik ben inmiddels een jaar of vijftien, zit in het derde schooljaar van de middelbare school. Ik begin steeds raarder te doen omtrent eten. ’s Ochtends ontbijt ik met wat crackers en ’s avonds krijg ik een eetbui waarbij geen enkel keukenkastje veilig is. Een fase, dacht ik.....
"Een koud hotel"
6 februari 2017
Na de verhuizing, eerder beschreven, is de tijd dat alles langzaam maar zeker gaat veranderen. Vroeger was alles beter. Ja, echt. Ik herinner me het als de dag van gister dat jij en ik leerden fietsen, rondliepen over het erf waar eerst papa’s kantoor stond, en nu heel veel gras was. We hadden ook een caravan. Die stond in de achtertuin.....
"Emotioneel tussendoortje"
1 februari 2017
Het begin van mijn eetstoornis paste voor mijn gevoel niet in een hokje. Het was niet echt Anorexia, geen Boulimia en eigenlijk ook geen mix daarvan. Ik deed maar wat en het leek niet eens op een eetstoornis, naar mijn idee. Ik wilde gewoon af en toe een paar dagen lijnen om mij rustig te voelen en in vorm te blijven.....
"Middelbare leeftijd"
22 januari 2017
Het blijft een boeiende vraag waarom de één een eetstoornis ontwikkelt bij een bepaalde levensloop of na bepaalde ingrijpende gebeurtenissen, en iemand anders met een soortgelijk verhaal daar niet mee te kampen krijgt. Verschillende factoren kunnen een rol spelen bij het ontstaan van een eetstoornis.....
"Mijn zusje kan alles beter"
18 januari 2017
Aan mijn zus Esmee:
De middelbare school breekt aan. Ik ging naar de middelbare school. We hadden gemiddeld contact, jij en ik. Soms hadden we wel eens mot, wie er het eerst televisie mocht kijken of met de barbies op zolder mocht spelen, bijvoorbeeld. Meer niet. De tijd brak aan dat......
"De verhuizing naar vroeger - Deel 2"
14 januari 2017
Toen we verhuisden naar een ander huis, kwamen de strubbelingen langzaam naar boven. Ik weet ook niet wat het was waarom we zo op elkaar reageerden. Jij was weg, met je vriendjes en vriendinnetjes. Altijd samen. Ik was alleen. Ik wilde geen aandacht, van niemand......
"De verhuizing naar vroeger"
10 januari 2017
Ik denk aan de tijd toen alles anders was. Ons huisje, aan de rand van het bos. De onbezorgde tijd. De wereld om mij heen voelt vreemd en beangstigend. Wie kan ik nog vertrouwen? Waarom kijken mensen zo naar mij? Hebben zij iets tegen mij? Wat een verwardheid, de realiteit vervaagd.....
"Mijn eetstoornis en de feestdagen"
15 december 2016
Ik herinner het me als de dag van gisteren, mijn eetstoornis en de feestdagen. Het was altijd een rumoerige periode, die laatste maand van het jaar. En natuurlijk; deze staat vaak en voor velen gelijk aan veel eten! Zo ook in onze familie. Mijn moeder haalde ieder jaar onze gehele familie in huis, maakte het huis tiptop in orde, en bereidde.....
"Mensen moesten eens weten. Kijk daarom naar Emma. Maar ik niet. Ik weet genoeg"
1 december 2016
De 18-jarige Emma had zes jaar lang anorexia. Had. Want nu is ze dood. In de documentaire 'Emma Wil Leven' vertelt ze haar verhaal. Over hoe ze zes jaar lang gevochten heeft. Hoe ze in een kliniek in Portugal kiest voor het leven. En hoe ze er dan achterkomt dat het te laat is......