Mislukking!

Ken je dat gevoel dat je je gewoonweg waardeloos voelt? En dat het ook vaker terugkomt? Echt een rotgevoel. Het gevoel dat zegt dat je niets waard bent, enorm suf bent, een loser bent, een mislukking op alle gebieden van het leven. Je bent er niet bewust mee bezig, maar ineens is het een heel sterk en verlammend gevoel wat je helemaal kan opvreten van tijd tot tijd. Je kan er tegenin gaan, jezelf vertellen dat het allemaal wel meevalt, of afleiding zoeken... Vaak is dit gevoel ineens heel overtuigend. Het blijft tegen je fluisteren vanuit een hoekje, dat je niets waard bent. Je hebt zo weinig bereikt in je leven, wat doe je hier nog?!

Ik en dit gevoel dwingen mij om mezelf met anderen te vergelijken. Iedereen die ik om mij heen zie is beter, knapper, mooier en heeft véél meer bereikt in het leven. Ik voel me pas oké als ik meer heb bereikt dan een ander, of minstens zoveel. Minder bereiken voelt als een ramp. Ik vergelijk mezelf op het gebied van prestaties, sociale omgeving, uiterlijk, relaties, carrière, de lijst is oneindig. Eerlijk gaat er geen dag voorbij dat ik mezelf, mijn doen en laten of uiterlijk niet vergelijk met dat van een ander.

Vaak vergelijken we onszelf met mensen die in onze ogen enorm veel bereikt hebben en erg knap zijn. Je kijkt niet met jaloezie naar mensen die er zielig bij lopen en in jouw ogen niet erg aantrekkelijk zijn. We kijken naar mensen die het "beter" hebben, die een geweldige prestatie hebben verricht. MAAR! Hoe hun leven, geluksgevoel en karakter werkelijk is, weten we helemaal niet... Oké, dus om me niet waardeloos te voelen, moet ik dus minstens bereiken wat de mensen tegen wie ik opkijk ook bereikt hebben. Eigenlijk iets wat op den duur onhaalbaar is, want wanneer ik dit bereikt heb, zal ik het wederom gaan vergelijken met andere, beter presterende mensen en moet je dát bereiken, anders krijg je weer dat gevoel van waardeloosheid terug. Mijn zelf waarde is extreem afhankelijk van wat ik presteer en bereik in het leven. Ik heb continu de waardering en bevestiging nodig van anderen, om me goed te voelen over mezelf. En ja, als je dan nergens goed in bent, waarom dan niet in afvallen? Want ja, dan presteer je nog iets...

Wat vind ik eigenlijk leuk in het leven? Wat doe ik graag, en doe ik enkel om een gevoel van waarde te krijgen? Doe jij die studie omdat je het leuk vindt of doe je die studie enkel om een titel, diploma te krijgen en zo voor jezelf en de omgeving te bewijzen dat je wat waard bent, dat je best intelligent bent? Wat is de reden dat jij in de toekomst een boek wilt schrijven? Vind je het echt leuk om te schrijven of is het meer een prestatie die je moet behalen? Wat is de reden dat je later graag bij de televisie wilt werken? Omdat je weet dat het werk  leuk is of omdat je dat een gevoel van waardering zal geven? Ik vind dat iedereen waarde heeft, los van wat je doet of hebt bereikt en gepresteerd in het leven. Hoe waardevol je bent, staat los van carrière of uiterlijk. Ik heb zo lang mijn best gedaan om te kunnen lijnen. Nu ik het eenmaal zo goed kan, is eten nog moeilijker dan het lijnen voor me was. De makkelijkste weg is eten overslaan, terwijl dit eerder juist moeilijk was. Lastige keuze.

Kies ik er voor om weer mee te gaan in die eetstoornis of kies ik er nu voor om die bij het vuilnis te zetten? De keuze is aan mij. Ja, aan mij... Ook al denk ik dat mijn eetstoornis de enige optie is. Ik heb altijd een keuze, hoe moeilijk dat soms ook kan zijn. De hele dag liep die eetstoornis aan mijn kop te zeuren. Soms moet je niet alleen rustig aan doen als je te hard hebt gewerkt, maar ook iets veranderen aan de hoge eisen die je aan jezelf stelt. Je kunt niet 100% de perfecte vriendin, werknemer, ondernemer of echtgenote zijn. Dan houd je geen tijd over voor jezelf. Kun je het jezelf toestaan om iedere dag wat tijd te verspillen aan kleine dingen die je wel een goed gevoel geven? Als je begint met kleine dingen doen die in je hoofd onzinnig lijken, voelt dat vaak vervelend. Je bent helemaal niet productief, en je krijgt geen voldoening.

Toch, na een tijdje, zal je wel merken dat het je voldoening geeft om even je eigen pad te bewandelen, het zal ruimte scheppen, en je creatiever maken dan ooit tevoren...

- Liefs, Romy -